Amstelveen

Door Marina Casadei

Op initiatief van D66-raadslid Chaara waren ouders en belangstellenden uitgenodigd om op 18 januari in het raadhuis mee te praten over inclusief onderwijs. Omdat ons raadslid Nora Fakirni en fractie-ondersteuner Sahra Awad zich intensief bezighouden met het onderwijs waren de verwachtingen hoog gespannen. Naast mensen uit het basis- en het voortgezet onderwijs waren er ook beleidsmakers en veel ouders. Dat er veel ouders uit met name de Eritrese gemeenschap waren is met name te danken aan de inspanningen van Sahra en Nora.

De aanwezigen werden welkom geheten en dan met name de vele jongeren die met hun ouders waren meegekomen. Na de opening van de avond kwam een speciaal voor de avond ingevlogen presentatrice de avond aan elkaar praten. Allereerst kwamen de mensen uit het onderwijs aan het woord. Die gingen in een rap tempo vertellen hoe belangrijk het is om met ouders samen te werken aan een goed onderwijs voor hun kinderen. Het werd al snel duidelijk dat deze personen die toch pedagogische kennis behoren te hebben niet goed begrijpen dat als je een zaal toespreekt met veel ouders die het Nederlands niet als moedertaal hebben je het spreektempo behoort aan te passen.

De eerste spreker vertelde zijn verhaal over het inclusieve onderwijs dat niet buiten een inclusieve samenleving kan. Hij ratelde door en had geen boodschap aan de mensen in de zaal die moeite hadden met zijn beeldspraak, vakjargon en spreektempo. Niemand die hier iets van zei. Ook de andere sprekers benadrukten het belang van samenwerking.

Nadat de onderwijsdeskundigen hun verhaal hadden gedaan mochten de mensen in de zaal ‘meepraten’. Maar dat moest aan de hand van stellingen die je dan weer eerst via je mobieltje in beeld moest krijgen op een daarvoor bestemde site. Nu werd het spannend, want de mensen waren zelf aan zet. Jammer dat de presentatrice wel heel erg selectief te werk ging bij het uitkiezen van de personen die iets mochten zeggen. Sahra en Nora staken regelmatig hun hand op, maar werden categorisch genegeerd. Een mevrouw die twee stoelen verder zat mocht wél haar zegje doen. Meerdere keren zelfs.

Ouders vertelden over hun ervaringen met het onderwijs. Bijvoorbeeld dat hun kind werd geweigerd op een basisschool omdat het bij het Kaboutershuis liep (waar kinderen met gedragsproblemen worden ondersteund). Ze moest hemel en aarde bewegen om de basisschool ervan te overtuigen dat haar kind best op hun school zou kunnen meekomen. Ook andere persoonlijke ervaringen passeerden de revue. En toen nam Sem het woord. Een jongere die al een jaar thuis zit en maar niet wordt geholpen aan een passende plek binnen het onderwijs. Toen Nora hem bijviel kwam mevrouw Chaara daar even een stokje voor steken. Het was toch echt niet de bedoeling dat mensen hun persoonlijke verhalen kwamen vertellen. Toen niet, terwijl dit precies hetgeen was wat al de hele avond gebeurde.

Ik was met stomheid geslagen, want waren de organisatoren niet blij dat er ook zoveel jongeren aanwezig waren? Waarom wordt ze dan de mond gesnoerd? Op dat moment werd het mij volledig duidelijk dat de aanwezigen vooral mee moesten praten met de filosofie dat het zo mooi en belangrijk is dat er wordt samengewerkt. De avond ging verder met praten óver leerlingen en hun ouders, maar er werd geen enkele poging ondernomen om met de ouders zélf in gesprek te gaan. Op die enkele verbaal sterke moeders en vaders na. Die kregen dan ook meerdere keren het woord.

Al met al een beschamende vertoning. Eigenlijk had ik al beter moeten weten, want was het niet D66 die ons altijd verweet te veel naar mensen hun individuele ervaringen te luisteren? Ik vraag me dan ook af waarom D66 opeens met mensen in gesprek wil gaan. Spreken ze ook ouders buiten de muren van het raadhuis? Ik krijg sterk de indruk dat er alleen op het raadhuis gesprekken worden gevoerd en dan ook nog met mensen die zij zelf selecteren.

Ook na de bijeenkomst was er niemand die even met Sem het gesprek is aangegaan. Noch de gemeente, noch de aanwezige onderwijsdeskundigen waren geïnteresseerd in het verhaal van Sem. Wij wel. Nora en Sahra zijn vastbesloten om zélf een avond te organiseren waar de ouders wél aan het woord worden gelaten. Maar daarin zal D66 waarschijnlijk geen interesse hebben.