De Zaak
Door de crisis raakt een gezin in de financiële problemen. Het restaurant gaat failliet en de koopwoning moet worden verkocht
anders kan de gemeente niet helpen met de schuldsanering. De familie krijgt een flat via een urgentie na eerst nog een tijdje te zijn
ondergebracht in een hotel. De gemeente had gevraagd of ze niet ergens bij familie of in het ‘netwerk’ konden worden ondergebracht. De familie woont in het buitenland en vrienden hadden geen plaats in hun herberg, u weet wel wooncrisis! Wie woont er niet te klein met een minimuminkomen.
Maar goed, het gezin heeft vier kinderen en de twee jongste blijken te zijn geboren met een aandoening in het autistisch spectrum. De ouders zijn ten einde raad, want met de urgentie hebben ze dan wel een onderkomen maar slapen met twee kleuters met deze aandoening bij mama en papa overleeft niemand. Zo ook deze vader en moeder. De oudere kinderen kunnen geen huiswerk maken. De kleintjes fladderen en lustig op los zodat je na een ochtend te hebben doorgebracht al denkt aan een rusthuis.
De batterij hulpverleners die door de gemeente wordt ingevlogen inclusief het sociaal team van Amstelveen denken na acht jaar schuldsanering en hulpverlening dat het toch niet erg is opgeschoten met de depressies van de ouders. Een urgentie voor een grotere woning, de oplossing wordt door de gemeente afgewezen.
De Doorbraak
En dan besluit het Sociaal team een onderzoek in te stellen. De wethouder heeft geld ter beschikking gesteld om 20 gezinnen te selecteren om te kijken of er een doorbraak mogelijk is bij Multi probleemgezinnen. En jawel hoor, in februari ligt daar een prachtrapport. Met maar een uitkomst. Namelijk een grote woning. En o ja nog, wat armoederegelingen natuurlijk.
Dan denk je dat de ambtenaar van het Sociaal team, de casemanager, met het rapport onder haar arm op een holletje naar haar collega ambtenaar van de afd. Urgente Woonzaken rent door de gangen van het gemeentehuis. Maar het blijft stil! Doodstil. Dan besluit de familie de SP Hulpdienst in te schakelen. Daar werkt de schrijfster van deze blog als vrijwilliger. Maar dat ter zijde.
De SP dient het rapport meteen in met een aanvraag voor een grotere woning bij Woonzaken. Niet dat je het formulier dan ook krijgt om het aan te vragen. Maar dat is een aparte blog waardig. Na de termijn van 8 weken te hebben overschreden stuurt de casemanager van het Sociaal Team een app. naar ouders dat de gemeente heeft besloten om een urgentie te verlenen.
Feest
Feest, de slingers gaan uit, taart gekocht, de oudste twee kinderen zien weer licht in de horizon en hoeven niet meer naar de bibliotheek om huiswerk te maken. Papa en Mama blij en kijken reikhalzend uit naar de grotere woning en zien een klein zonnetje in de toekomst tegemoet, zou het dan echt waar zijn dat ze straks kunnen slapen zonder dat de jongste twee elkaar versterken met fladderen en feestvieren in de nachtelijke uren en iedereen heerlijk kan doorslapen straks? Is er echt een toekomst? Gaat het dan toch nog gebeuren?
Of verdriet?
Als de SP-hulpdienst de urgentie onder ogen krijgt staan er opvallende zaken in de beschikking. Zo staat er dat ouders niet zelf mogen reageren op Woningnet. Maar moeten afwachten tot Eigen Haard hen een woning aanbiedt. En als er na een half jaar niets wordt aangeboden mogen ze even bellen naar Urgente Woonzaken, die gaan dan samen met ouders naar een oplossing zoeken. Wat dat dan is staat niet in de brief.
Naald in de hooiberg
Er staat nog meer in het gemeentelijk epistel. Namelijk dat het gezin alleen voor een 5-kamer benedenwoning in aanmerking komt. Het staat er echt, geen eengezinswoning en ook geen 5-kamer flat. Ondergetekende belt met gezwinde spoed de alarmlijn van Eigen Haard. Drie keer raden hoeveel 5-kamerbeneden woningen Amstelveen heeft. Drie, echt waar! Het zijn er drie. En nee, als er staat in de beschikking 5-kamer benedenwoning dan mag Eigen Haard alleen dat en enkel dat aanbieden. Moet er wel iemand
overlijden/verhuizen van de drie families die er nu wonen. Wie van de drie?
En hoe nu verder?
Het bezwaarschrift is geschreven en ligt op een stapel in het huis aan de Poel en met een beetje mazzel heeft de familie een hoorzitting in oktober. Alle telefoontjes en mails naar de afdeling urgente woonzaken worden niet eantwoordt. En dat zijn er veel kan ik u zeggen. De vraag? Wilt u alstublieft de urgentie aanpassen? Er hoeven maar twee woordjes aan worden toegevoegd. Een eengezinswoning en flat met vijf kamers. Liefst een huis met zolder, vragen we iedereen te helpen wat kamertjes op zolder te timmeren.
Wethouder
O ja, ook net net een afspraak geprobeerd te maken met de Wethouder Wonen. Misschien kan hij iets betekenen en kan voorkomen dat dit gezin die ten einde raad is en aan het einde van hun latijn zijn dat zij nu ook nog de gang naar de rechter moeten maken.
De uitkomst
Die is nog niet bekend, maar ik hou u op de hoogte.
Veel woonplezier!
Wil Roode
