Marco Lucas
Ik ben Marco Lucas. Geboren en getogen in Amsterdam en sinds 2006 woon ik met mijn vrouw hier in dit aangename Amstelveen.
Amstelveen is aangenaam en dat moet zo blijven. Hoogstwaarschijnlijk komt het door het ouder worden, maar ik vind dat de maatschappij in een veel te hoog tempo verandert. Soms baart mij dat zorgen. Onder het mom van 'te duur' worden heel veel voorzieningen hervormd. Een mooi woord voor wegbezuinigen. Steeds meer voorzieningen zijn opeensniet meer op te brengen en iedereen krijgt het steeds drukker, lijkt het wel. En ongemerkt worden heel veel verworvenheden 'van ons afgenomen'. Toen ik me dat steeds meer realiseerde, vond ik dat ik niet stil kon blijven zitten. Wie commentaar heeft, mag niet aan de kant blijven staan. Om die reden heb ik mij aangemeld als lid bij de SP, hier in Amstelveen.
U mag best weten, aanvankelijk had ik enige twijfel. Ook ik kende de verhalen die er over de SP de ronde doen. Dat met gratis geld de ideale
maakbare samenleving niet te realiseren is. Dat veel geld verdienen een
schande is en dat de schatkist gevuld wordt door Sinterklaas. En zo kan
ik nog wel even doorgaan. Maar ondertussen was mijn vrouw al een tijdje
lid en kwam ik in contact met verschillende SP-ers in Amstelveen. Dat
was een verhelderende ontmoeting. Het stereotype beeld werd al snel in
positieve zin bijgesteld. En dat op een hele realistische wijze. En
zoals Emile Roemer het mooi verwoordde: "de SP is niet tegen rijkdom,
de SP is tegen armoede."
Wat mij al van meet af aan aanspreekt, is dat de SP één van de
weinige partijen is waar men als het moet nog op de barricade springt.
En dat is de kracht van de SP; niet lullen, maar poetsen. Als ik mijn
oor te luisteren leg, dan hoor ik zoveel mensen klagen - en terecht
overigens - dat alles te duur wordt, dat men ontevreden is over zijn of haar bestaan. Maar als ik vervolgens de politieke overtuiging van deze of
gene hoor dan kan ik dat niet rijmen met zijn of haar beklag. Met andere
woorden:
De SP is voor mij dé partij die bereid is te luisteren naar de noden
van de mensen, maar daar ook de conclusies aan verbindt. Ik maak mij
druk om de positie van mensen die het niet altijd even goed getroffen
hebben. Ik vind dat de SP daar op een hele realistische manier voor opkomt. En natuurlijk heb ik ook kritiek op mijn eigen partij. En die geef ik alsdat moet. Maar ik ben links en niet rechts, ondanks dat bijvoorbeeld een VVD op economisch vlak het soms bij het principiële rechte eind mag hebben, bedenk ik me altijd weer: Waarom zal ik me sterk maken voor hen wie het toch al goed gaat......... Aan het werk.
O ja, voor ik het vergeet; in de hal van het hoofdkantoor van de SP in Amersfoort staat een prachtig gedicht:
Het is van Karel Glastra van Loon. Hier één strofe:
Blijf niet mokkend aan de kant staan
Stel een daad en toon je moed
Laat je woede hand in hand gaan
Met het goede dat je doet